Czy leasing na fotowoltaikę się opłaca?

Fotowoltaika, czyli zielona energia – zarówno instalacja na dachu budynku, ta posadowiona na gruncie, czy też w formie carportów – to inwestycja przedsiębiorców w przyszłość, w budowanie stabilizacji energetycznej, mocnych zabezpieczeń przed wzrostami cen, wzmocnienie konkurencyjności firmy, jej eko wizerunek i oczywiście mniejsze rachunki za prąd.

Nie zawsze potrzebne są duże zasoby oszczędności i duża płynność firmy, czyli gotówka. Obecnie fotowoltaika, tak jak środki transportu czy sprzęt IT, może być użytkowana przez firmę, dzięki leasingowi.

• Leasing fotowoltaika
• Kredyt na fotowoltaikę

Leasing to nic innego jak zobowiązanie do spłaty określonych rat leasingowych, w terminach wskazanych w harmonogramie, na rzecz leasingodawcy, w zamian za korzystanie z rzeczy. Leasing generalnie księgowo i podatkowo przybiera dwie formy:

• Leasing operacyjny – gdzie władającym przedmiotem jako środkiem trwałym firmy do momentu ewentualnego wykupu pozostaje leasingodawca. Leasingobiorca nie rejestruje wówczas fotowoltaiki jako własnego aktywa trwałego, po zakończeniu leasingu ma możliwość wykupu fotowoltaiki za określoną wartość wykupu tzw. rezydualną, która często jest już na poziomie korzystnym i dostępnym dla leasingodawcy. Oczywiście nie ma obowiązku wykupu, można po zakończeniu leasingu również przedmiot zwrócić;
• Leasing finansowy – w tym przypadku fotowoltaika zostaje wpisana do ewidencji środków trwałych leasingobiorcy i jest amortyzowana według przewidzianego okresu użytkowania (księgi rachunkowe) lub zgodnie ze stawką wskazaną w CIT (księgi podatkowe).

Należy pamiętać, że rozróżnienie leasingu operacyjnego i finansowego i warunki do spełnienia są nieco inne w świetle ustawy o rachunkowości (ujęcie księgowe) jak i w świetle podatkowych (ujęcie CIT).

Leasing finansowy dla potrzeb rachunkowych to spełnienie choćby jednej z 9 przesłanek zawartych w Ustawie o Rachunkowości:

1. Umowa przenosi własność przedmiotu umowy na korzystającego po zakończeniu okresu, na który została zawarta;
2. Umowa zawiera prawo do nabycia przedmiotu umowy przez korzystającego, po zakończeniu okresu na jaki została zawarta, po cenie niższej od jego wartości rynkowej z dnia nabycia
3. Okres, na jaki umowa leasingu została zawarta, odpowiada przeważającej części przewidywanego okresu ekonomicznej użyteczności przedmiotu leasingu, przy czym nie może być on krótszy niż 3/4 tego okresu
4. Suma opłat leasingowych, pomniejszonych o dyskonto, ustalona na moment rozpoczęcia okresu leasingu i przypadająca do zapłaty w okresie obowiązywania umowy, przekracza 90% wartości rynkowej przedmiotu umowy na ten dzień. W sumie opłat uwzględnia się wartość końcową (rozumianą tutaj jako opłatę końcową) przedmiotu umowy, którą korzystający zobowiązuje się zapłacić za przeniesienie na niego własności tego przedmiotu.
5. Umowa zawiera przyrzeczenie finansującego do zawarcia z korzystającym kolejnej umowy o oddanie w odpłatne używanie tego samego przedmiotu lub przedłużenie umowy dotychczasowej, na warunkach korzystniejszych od przewidzianych w dotychczasowej umowie
6. Umowa przewiduje możliwość wypowiedzenia umowy, z zastrzeżeniem, że wszelkie powstałe z tego tytułu koszty i straty poniesione przez finansującego pokrywa korzystający
7. Umowa przewiduje możliwość wypowiedzenia umowy, z zastrzeżeniem, że wszelkie powstałe z tego tytułu koszty i straty poniesione przez finansującego pokrywa korzystający.

W przypadku z kolei leasingu finansowego w ujęciu podatkowym mówimy o następujących przesłankach, które muszą być spełnione wszystkie łącznie – niezależnie od tych z UoR:

1) umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;

2) suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio;

3) umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:

1. a) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie jest osobą wymienioną w lit. b, albo
2. b) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej.

Prawidłowa klasyfikacja leasingu na samym początku jest niezwykle ważna dla firmy, bowiem rzutuje na ujęcie fotowoltaiki w księgach rachunkowych i podatkowych, a tym samym na generowany wynik finansowy oraz podstawę opodatkowania CIT.